Benim çook sevgili, bir tanecik komşum Nezahat ablam 2 yıl önce kendine ev aldı. O zamandan beri taşınacağını söyler dururdu. Tanımadan sevdiğim kiracısı :) bu ay başına kadar oturdu da Nazo'm benden hemen ayrılmadı.
Günlerden beri süren tadilat olayları nihayete erdi ve hafta başından beri karınca gibi yavaş yavaş götürdü eşyalarını. Dün sabah tıkırtılara uyandım. Kapı deliğinden baktım ki artık tamamen eşyalar gidiyor. Pijamalarla daldım karşı daireye. Sait abi ve Nazo kapıya arkalarını dönmüşler, beni görmüyorlar...
Arkadan yavaşça yaklaşıp ikisinin arasına giriverdim. Üçümüz aynı anda birbirimize baktık, birkaç saniye hiç konuşmadan yan yana durduk. Sonra çeneler titremeye başladı ve ben hemen koşarak eve kaçtım. Bir süre evde zırladım. Sonra Efe uyandı. Hemen hemen her sabah kalkınca Nazo'ya gittiğinden yine hemen kapıya yönelip karşı daireye kaçtı. O an gidemedim 5 dakika sonra Efe'yi alayım dedim, kadının başı kalabalık,işi gücü var. İçeri girdim Nazo Efe'yi kokluyor.. Göz göze geldik 2-3 saniye.
Yaşlar akıyor yine konuşmak yok. Efe'yi kaptığım gibi yine eve koştum.. Yine zırladım durdum.
Sonra kahvaltı hazırladım,geldiler. Yedik ağladık, içtik ağladık.
Bu akşam soluğu Nazo'mun yeni evinde aldım. Başka bir evde O'nu görünce 1 yıldır görmüyorum sandım. Ev aldı diye çok sevindim ama burnumun dibinden ayrılmasına da çoook üzüldüm.
Allah ağız tadı,sağlık ve mutlulukla oturmayı nasip etsin güzel yürekli komşuma..
2 yorum:
canım senin adına çok üzüldüm.umarım onlar kadar anlaşabileceğin yeni arkadaşlar edinirsin.nazoyada yeni evinde, sağlık ve mutluluk ile oturmasını temenni ederim selamlarrrr...
Nazo'm kadar olamaz belki ama umarım yine iyi komşularım olur. Nazo için yazdığın güzel temnnilerin için çok teşekkürler...
Yorum Gönder