16 Eylül 2012 Pazar

Buruk Gün

Başlıktan da belli olduğu üzere bugün içim çok buruk. Küçük kuzum bugün ilk defa tam gün okulda kalacak.

O'nun için ne kadar iyi olacağını, okul öncesi eğitimin ne kadar önemli olduğunu bilsem de kuzudan bütün gün ayrı kalacak olmak ilk günler beni biraz zorlayacağa benziyor.

Sabah 8 de uyandık. Okula gitmeye daha 1 saat vardı. Hafif bi kahvaltı yaptık. Birazcık televizyona baktık. Bit gibi halimizle küçücük formamızı giyindik,anneye poz verdik ve okul yolunu tuttuk.








Ben baş ağrısıyla girdim okul kapısından, Efe Bey ayakkabılarını değişti veeee bana bir öpücük bile vermeden koştu sınıfına.. Dudaklarım öpücük modunda kalıverdi. Güya sarılacaktık, iki yanak bi kaymak öpüşecektik.

Anneliğin cilveleri işte.. Günlerdir yaşadığım tam gün ne yapacak, O öğretmeni anlamayacak, öğretmen O'nu anlamayacak sıkılacak mı, ayrılık kaygısı yaşayacak mı soruları uzaktan bi geçiştirilmiş öpücük ve bye bye anneee ile son buldu.



Hiç yorum yok: